t:
karaçalı'nın leziz albümü/şarkısı.
sanki sözlerinde
william shakespeare esintisi var gibi gibi. ne zaman bu şarkıyı dinlesem ciddi ciddi bunu düşünüyorum. şarkıyı dinledikten sonra buna;
(#2085838) bir göz attım da, kararım kesin; evet, bu şarkıda hafif de olsa shakespeare kaleminin lezzetinden var.
"ellerimde büyüyen o kısrağın beyaz yeleleri gibi,
alın terimi titreyen kas liflerime siliyorum, hatıranıza değil.
kuru ekmeği yağmur suyunda yumuşatıp yediğimiz,
o gençlik fakirliklerinden emanettir bana dünya işçiliği."
mezar virtiözü
---
spoiler ---
dudak etlerinde kanlı bir tebessüm beliriverse,
en ufak olan atlasın hamili benim.
benim soğmamış lavlarıyla taşıyan dağları.
yağmalanmış aşkları,
ana kıtaları, bire bin acı veren-geren,
siz üzülmeyin azizim,
hatıranız dün gibi tertemizdir.
ellerimde büyüyen o kısrağın beyaz yeleleri gibi,
alın terimi titreyen kas liflerime siliyorum, hatıranıza değil.
kuru ekmeği yağmur suyunda yumuşatıp yediğimiz,
o gençlik fakirliklerinden emanettir bana dünya işçiliği.
keder ırgatlığı, acemi şairlik.
ve sırtımda genişleyen bu ceriha.
varsın kasnağa gerdikleri derime karanlıkta işlesinler,
(acımasızca) hem de kör iğneyle azabı.
bu hazan kurumuş dal uçlarını sallar sadece.
güçsüzüm ve fakat kolayına sağlanmayacak kadar soluk yüzüm.
bilirim; saçlarıma düşen hazan, derime işlenen azap,
fedailik çağları, fecr-i kazıkmış azizim.
aydınlık uğramazmış,
bir ömür dar ve yoksul mahallelere.
anneler çile ipiyle örermiş,
ellerine aldıkları kalın tığlarla çocuklarına fakirliği.
değer mi yüzüne mıhlanan ayaz?
kalın bir tabakasından bile sızarmış yere.
bense her gece içimde birilerini gömdüm.
ve nedense ölülerimle ağladım.
bekledim gelirsin diye.
meğer ayrı mezarlıkların melaikeleriymişiz,
anladım.
sustum gece nöbetlerine inat.
karanlığında şehrin ırzına geçtikleri aşkımla,
ben adını başka kalplerde gördüm.
dillerin ucunda iki kelimeydin,
söyledikçe söylediler...
---
spoiler ---